Serotonin dediğimiz nörotransmitter madde bize yaşamı sevinci verir. Misal, haftanın en dandiri günü olan pazartesiyi olanca boktanlığıyla yaşarken hatta daha beteri pazar gece 11'de uyumaya uğraşırken serotonin seviyemiz yüksekse "ow dostum bu haline üzülme beterin beteri var ya afrikadaki aç çocuklar napsın ya la" şeklinde teselli verebiliriz modumuzu 1 mm bile düşürmeden yolumuza devam ederiz. Amma velakin düşük serotonin seviyesine sahipsek "sayısaldan 6 tutturdum aq böyle hayatın" gibisinden serzenişlerle karşılaşabiliriz. Yani neymiş serotonin olmadan olmuyormuş. Ha işte bu enteresan maddeyi artırabilmek elimizde mi? Evet. Napıyoruz o zaman, ceviz ve ıspanağa abanıyoruz. Direkt güneş ışığına maruz kalıyor, spor yapıyoruz. Yeni dünya düzeninin elimizden aldığı şeyleri geri almaya çalışıyoruz bir anlamda.
0 Yorumlar