Vadoinmessico Konseri

Günlerden cuma, cumartesi gecemizi nerede geçireceğimizi kara kara düşünüyoruz veya bunu sadece ben düşünüyorum çünkü her gün aynı insanlarla aynı yere gidip aynı şeyleri içip bedenimde yarattığı aynı reaksiyonu tecrübe etmekten sıkıldım. EkşiSözlükte, troll başlığı da olsa şöyle bir şey var: cumartesi gecesi evde oturan ezik ve yalnız insan. Öyle gülüp geçmeyin efendim insanın içine oturuyor. Ayrıca içimizdeki aktivasyon enerjisi öyle 3-5 kişi toplanıp pişti oynayınca geçecek kadar da az değil, deyim yerindeyse "atraksiyon" arıyoruz. Ne yapmak lazım? Belki tiyatro ama yok olmaz hem bilet yok hem de yarım yamalak anladığım bir dildeki oyun için Avrupa parasıyla 15 kağıt veremem belki bir kaç ay sonra giderim.

Altımızda Limuzin Var Nereye İstersek Oraya Gidiyoruz(evet fotoğrafı kendim çektiğim için beni göremiyorsunuz)

Birkaç saat süren araştırmaların sonunda Napoli'de daha önceden hiç bulunmadığımız bir mekana, Vadoinmessico ( İtalyanca:Meksika'ya Gidiyorum[i go to mexico]) isimli bir müzik grubunun geleceğini buluyorum. Eski alışkanlık hemen Myspace sayfalarına bakıyorum ama fazla bilgi yok ardından Facebook'tan ayrıntıları öğreniyoruz. Londra'da yaşayan 5 kişilik bir grup,üyeleri Italya,Meksika,İspanya ve İngiltere'den. Yaptıkları türü  "nostalgic psychedelic freak-folk" olarak tanımlıyorlar. Freak Folk'a takılmamak elde değil, tanımlayabilmek güç, Folk'un avant garde'ı diyorlar. Hem folklorik hem yenilikçi. İroniden çıkabilene aşk olsun. Bu arada en meşhur şarkıları olan Pepita Queen of the Animals'a çektikleri klibi buluyorum dinliyorum fena değil, izliyorum düşük bütçeli ve komik. Enstrüman yelpazesi geniş, vurmalılar ayrı bir hava katmış. Şarkı direkt olarak vokal+enstrümanlarla başlıyor(zönk diye), kalıplara uymayan her şeyi beğenmek zorunda değiliz tabii ama bu güzel olmuş diye düşünüyorum.

 Neyse efendim sonuç olarak bu konserin güzel bir alternatif olduğunu arkadaşlarıma anlatmaya kalıyor iş. Başlıyorum anlatmaya sonra laf lafı açarken bunlar başlıyorlar evlerini övmeye! araya biri giriyor benim evimde kalorifer var diyor diğeri ohoo ne diyorsun benim evime haftada 2 gün temizlikçi geliyor diyor diğeri başka bir şey derken ben de "biz o.çocuğuyduk" diye bağırsın birisi diyorum. Kimse anlamıyor çok üzülüyorum "ulan koskoca toplulukta karikatür kültürü olan kimse mi olmaz?" diye. Sonra buluyorum gösteriyorum bir kısmı gülüyor bir kısmı anlıyor ama gülmüyor.

Söz konusu Karikatür

İnsanlar konsere gelmeye ikna oluyorlar bir şekilde ,çünkü yapacak daha iyi bir alternatifleri yok. Çıkıyoruz yola , zaman kaybettiğimiz için konser saatinden 2 saat sonra ulaşabiliyoruz Lanificio 25 denilen yere, gösterimiz burada olacak. Ömrümde gördüğüm en salaş canlı performans alanı. Kale benzeri bir tarihi yapının zemin katındayız zaten Napoli'nin şehir merkezi'ne çivi bile çakamıyorsunuz tarihi dokuyu korumak adına.Bulunduğumuz yer zindandan bozma. Dışarıda ışıklandırma hemen hemen hiç yok, inanılmaz bir atmosfere sahip. Kapıdaki kalabalığa sorunca endişemiz büyük bir rahatlamaya bırakıyor kendini zira grup daha sahneye bile çıkmamış.

"Konser nasıldı?" derseniz, "işte böyleydi" derim.

İçeri girdiğimde Brezilyalı arkadaşımla karşılaşıyorum, kendisine konseri ben önermiştim geldiğini görünce şaşırıyorum. "Teşekkür ederim" diyor. 2 saat önce gelmiş, henüz grup üyeleri ve barın sahibinden başka kimse yokmuş  yürüyerek beraber şehri gezmişler. Beni de grup üyeleriyle tanıştırıyor. "Ortam zaten samimiydi şimdi hepten aile toplantısına döndü" diyorum içimden. Yok arkadaş konser öncesi grup üyesiyle tanışmayacaksın adamın sıradanlığını gördükçe gösterinin tüm heyecanı kaçıyor, bırak hafızanda sahnedeki görüntüsü kalsın sadece. Konser başlıyor. Müzik kaliteli ama mekan küçük ve taştan olunca fazla yankı yapıyor. Avrupa turnesinin sonu olması nedeniyle ve akşam yürüyerek şehri turlamalarından dolayı olacak ki sadece 1 saat sahnede kalıyorlar.Gösterinin kısa sürmesinde hiç cover çalmamalarının payı da olabilir zira sadece iki adet albümleri var. Konserin ardından 2 kişi sahneye lap toplarıyla çıkıp sırayla rock-dance parçaları çalıyorlar. Herkes dans ediyor. O sırada nedense fotoğraf çektirdik ve etrafımızdaki tüm insanlar fotoğrafa dahil oldu. Dedim ya çok samimi bir ortam var.

"N'oluyoruz Lan" Derken Flaş Patlayıverdi 

 Sıra Kurt Cobain dendiğinde akla gelen ilk şarkıya gelince Vadoinmessico üyeleri yanımızda bitiyorlar ve "with the light's out it's less dangerous" kısmında pogo yapmaya başlıyorlar. Adamlar zaten 5 kişi, yani pogo için yeterli sayıdalar. Bu durum karşısında mekan hemen hemen boşalıyor. Şarkı bir sakatlık çıkmadan sonlanıyor ve herkes evine gidiyor.

 Grubun Sahnedeki Müzikalitesi:7/10
 Sahne Gösterisi:2/10
 Seyirciyle İletişim:3/10
 Pogo isteği: 10/10
 Mekanın Akustiği:5/10
                 

Vadoinmessico Facebook Sayfası
Vadoinmessico Resmi Web Sayfası


Benim Gibi Kapının Yerini Bulamayanlar İçin Lanificio'nun Girişi(google haritalar yardımıyla)